لغت فوق به معنای خدای متعال می باشد.
اِل عِلیون به معنای خدای رفیع، والامقام و بلند مرتبه می باشد. کلمه عِلیون برای شخص یا چیزی که ارزشمند و قابل تمجید است بکار برده می شده است. و زمانی که قوم اسرائیل این نام را برای خداوند بکار می بردند، دارای مفهوم آن بود که وی بسیار بالاتر از خدایان و انسانها بوده و قابل ستایش است. در کتاب پیدایش از ملكیصدق پادشاه سالیم به عنوان کاهن اعظم خدای تعالی نام برده شده است.
توضیحات:
در ترجمه کتاب مقدس به فارسی کلمه اِل عِلیون به خدای تعالی، متعال و حضرت اعلی ترجمه شده است.
منابع کتاب مقدس: تثنیه باب ۳۲ - اشعیا باب ۱۴ - مزامیر باب ۹ و ۷۸ - اعداد باب ۲۴ - پیدایش باب ۱۴
تثنیه باب ۳۲ آیه ۸
۸ چون حضرت اعلی به امت‌ها نصیب ایشان را داد و بنی‌آدم را منتشر ساخت، آنگاه حدود امت‌ها را قرار داد، برحسب شمارة بنی‌اسرائیل.
اشعیا باب ۱۴ آیه ۱۴
۱۴ بالای بلندیهای ابرها صعود كرده، مثل حضرت اعلی خواهم شد.»
مزامیر باب ۹ آیه ۲
۲ در تو شادی و وجد خواهم نمود؛ نام تو را ای متعال خواهم سرایید.
مزامیر باب ۷۸ آیه ۳۵
۳۵ و به یاد آوردند كه خدا صخرة ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.
سموئیل دوم باب ۲۲ آیه ۱۴
۱۴ خداوند از آسمان رعد نمود و حضرت اعلی آواز خویش را مسموع گردانید.
اعداد باب ۲۴ آیه ۱۶
۱۶ وحی آن كسی كه سخنان خدا را شنید و معرفت حضرت اعلی را دانست و رؤیای قادر مطلق را مشاهده نمود. آنكه بیفتاد و چشمان او گشوده گردید.
پیدایش باب ۱۴ آیه ۱۸ تا ۲۰
۱۸ و ملكیصدق، مَلِكِ سالیم، نان و شراب بیرون آورد. و او كاهن خدای تعالی بود، ۱۹ و او را مبارك خوانده، گفت: «مبارك باد ابرام از جانب خدای تعالی، مالك آسمان و زمین. ۲۰ ومتبارك باد خدای تعالی، كه دشمنانت را به دستت تسلیم كرد.» و او را از هر چیز، ده یك داد
