شستن پای یکدیگر Washing of Feet شستن پای یکدیگر مراسمی روحانیست که درس فروتنی را به ما می‏آموزد

 شستن پای یکدیگر     Washing of Feet شستن پای یکدیگر مراسمی روحانیست که درس فروتنی را به ما می‏آموزد به این صورت که غرور ما را برداشته و محبت به اعضای بدن مسیح را در قلب ما افزایش می‏دهد. در خصوص شستن پاها هیچ حکمی در کتاب مقدس داده نشده است. صرفا در کتاب اول تیموتائوس ۵: ۱۰ به این مراسم اشاره شده است. 

  تاریخچه     
اغلب سفر‏ها در دوران قدیم با پا انجام میشد. مردم غالبا صندل‏ها و دمپاییهای باز می‏پوشیدند . به محض رسیدن به مقصد بعد از سفر در جاده‏‏های گرم و خاکی ضروری ترین و متبوع ترین کار شستن پا‏ها بود . شستن پا عنصری از نظافت و مهمان نوازی محسوب می‏شد. 
شستن پا را یا خود فرد با آبی که میزبان فراهم می‏کرد انجام می‏داد یا پایین ترین خدمتکار خانه این کار را به عهده می‏گرفت. 
عیسی مسیح در شام آخر، در نقش خادم پای شاگردان را شست. او این کار را به عنوان نمونه و الگویی برای شاگردان خود انجام داد. 
شاگردان بر سر تصمیم گیری بر اینکه چه کسی برترین است جدل می‏کردند تا مقام رهبری را در ملکوت خدا صاحب شوند. تمرکز آنان بر خود بود، نه بر مسیح و یکدیگر، ده شاگرد از کار یوحنا و یعقوب در مورد دستیابی به مکانی بالا در ملکوت خدا دل آزرده شدند. 
مسیح با شستن پای شاگردان به آنان آموخت که رهبر حقیقی یک خادم حقیقیست. برای نمایش این امر نقش کوچکترین خادم را به خود گرفت. او این درس را به آنان آموخت که ملکوت خدا با سلطنت زمینی شباهتی ندارد. در حکومت زمینی یک رهبر بالاترین است و همه به او خدمت می‏کنند. ولی در ملکوت آسمانی مسیح، رهبران باید خادم باشند. او به ایشان آموخت که محبت به یکدیگر مهم تر از دستیابی به مقام است. 

  مراسم کلیسایی     
به منظور تفهیم این مطلب که خادمی پایه و اساس هر رهبری می‏باشد برخی از کلیساها اقدام به شستن پای یکدیگر می‏کنند و معمولا این مراسم همراه با آیین شام خداوند است. این مراسم جهت ایجاد اتحاد و محبت بیشتر در مابین اعضای کلیسا به انجام رسیده و همراه با دعای برکت است.