رحمتِ غیرعادی؟
آیا تا حالا به این گفتة عیسی مسیح توجه کرده‌اید که می‌گوید: «۱۷من آمده‌ام تا خطاکاران را دعوت نمایم، نه پرهیزکاران را.»(انجیل مرقس ۱۷:۲) چه در فکر خدا بود وقتی این نقشه را برنامه‌ریزی می‌نمود؟ ما هیچوقت به طورِ کامل جزئیاتِ تفکر او پی نخواهیم برد. ولی به عجیب‌بودن این ایده فکر کنید که خدای نیکو و مقدس کسانی را که سعی بر این دارند که خود را با انجامِ اعمالِ مذهبی پاک و تمیز کنند رد کند تا فیض خود را به کسانی که در این نوع تلاش‌ها نیستند نشان دهد. تفکر کنید به اسرارِ الهی در این مورد که خدائی که نسلِ بشری را که با آگاهی کامل می‌دانست سرکش شده به دنبال گناه خواهند رفت، خلق نماید تا اینکه خودش برای نجاتِ آنان دست به کار شود! ما نمی‌توانیم بطورِ کامل دلایلِ پشت‌پردة این خلقتِ عجیب را درک کنیم. قرن‌هاست که فلاسفه‌های بهت‌زده در بارة اسرارِ وجود شرارت در فکر و تأمق هستند، ولی جوابی که ارضاء کننده باشد بدست نیاورده‌اند. ولی مشاورة بین سه شخصیتِ تثلیثِ اقدس را قبل از آفرینش جهان مجسم نمائید. ما می‌دانیم که خدا ما را طوری خلق نمود که قادر به شناسائی خودش به ما باشیم. سئوال اینجاست که او چگونه خودشناسائی خواهد نمود؟ در یک دنیای کامل و بی‌عیب و نقص، این امکان وجود داشت که او قدرتِ خود را، پاکی خود را، حکمتِ خود را – تمامِ خصوصیاتِ خود را به نمایش بگذارد، بغییر از یکی، رحمت. چگونه خدای رحیم را می‌توان در یک دنیای کامل شناخت؟ این امکان‌پذیر نیست. پس آنچه کامل نیست باید می‌آمد.
خدا مایل است که در رحمتش، آنهم رحمتِ خارج از معمول و غیرِقابلِ درکش شناخته شود. رحمتی که مغزِ انسان را گرفتار می‌کند. رحمت از نوعی که جدائی بسیار عظیمی را می‌پوشاند که آنانی که به آن رحمت پی‌می‌برند قدردانانه بر خاک افتاده او را پرستش خواهند نمود. آیا شما با این رحمتِ الهی آشنائی دارید؟ بیائید با هم بر سر سفرة باجگیران و گناهکاران بنشینیم و از عیسی مسیح رحمت بیابیم. اشکال ندارد اگر مذهبیون اعتراض می‌کنند. ما در حال شناختِ بیشترِ فکرهای خدا هستیم. باشد تا شما دوست عزیز با ایمانِ قلبی به عیسی مسیح با خدای زنده آشنا شوید
