متی باب ۱۲ ۵۰ زیرا هر که‌ اراده‌ پدر مرا که‌ در آسمان‌ است‌ بجا آوَرد، همان‌ برادر و خواهر و مادر من‌ است‌.»

 متی   باب ۱۲

 ۵۰ زیرا هر که‌ اراده‌ پدر مرا که‌ در آسمان‌ است‌ بجا آوَرد، همان‌ برادر و خواهر و مادر من‌ است‌.»

غلاطیان باب ۶ ۷ خود را فریب‌ مدهید، خدا را استهزا نمی توان‌ کرد. زیرا که‌ آنچه‌ آدمی بکارد، همان‌ را درو خواهد کرد.

غلاطیان باب ۶
۷ خود را فریب‌ مدهید، خدا را استهزا نمی توان‌ کرد. زیرا که‌ آنچه‌ آدمی بکارد، همان‌ را درو خواهد کرد.

اشعیــــــا ۹ : ۶ برای ما فرزندی زاییده، پسری به ما داده شده است و او بر ما ....

اشعیــــــا ۹ : ۶

برای ما فرزندی زاییده، پسری به ما داده شده است و او بر ما سلطنت خواهد کرد. اسم او «مشاور عجیب، خدای قدیر، پدر سرمدی و شاهزادهٔ صلح و سلامتی» خواهد بود.

یک مسیحی کیست؟مسیحی واقعی کسی است که اعتماد خود را بر شخص عیسی مسیح نهاده و به ....

یک مسیحی کیست؟

 کلمۀ "مسیحی" در دائرةالمعارف "وبستر" اینچنین تعریف شده است: "شخصی که به مسیح بودن عیسی، و یا به مذهبی که بر تعالیم مسیح پایه گذاری شده است، اقرار کند." برای درک معنای یک شخص مسیحی، شاید تعریف وبستر کمک خوبی باشد، ولی در مقایسه با آنچه کتابمقدس در این رابطه ارائه می دهد، تعریف کاملی نیست.

کلمۀ "مسیحی" فقط سه مرتبه در عهد جدید بکار برده شده است (اعمال 26:11 ؛ اعمال 28:26 ؛ اول پطرس 16:4). پیروان مسیح (برای اولین بار در شهر انطاکیه) "مسیحی" خوانده شدند (اعمال 26:11) زیرا رفتار، اعمال، و گفتار آنها شبیه مسیح بود. البته، بی ایمانان انطاکیه از این اسم جهت تمسخر و تحقیر پیروان مسیح استفاده می کردند. معنی تحت اللفظی این اسم "تعلق داشتن به حزب مسیح" و یا "پیروی از مسیح" است که مشابه تعریفی است که در دائرةالمعارف وبستر می خوانیم.

متأسفانه، به مرور زمان، ارزش و مفهوم کلمۀ مسیحی به گونه ای عوض شده است که دیگر اشاره به یک شاگرد که در مسیح حیات تازه ای یافته باشد نمی کند؛ بلکه امروزه، "مسیحی" اغلب به شخصی اطلاق می شود که مذهبی است و یا معیارهای اخلاقی بلند مرتبه ای را پیروی می کند. بسیاری از مردم، بدون اینکه به عیسی مسیح ایمان واقعی داشته باشند، خود را مسیحی می نامند. و تنها دلیل آنان برای مسیحی بودنشان این است که به کلیسا می روند و یا خود را متعّلق به یک قوم مسیحی می شمارند. اما نکتۀ مهم این است که رفتن به کلیسا، خدمت کردن و رفع احتیاجات مستمندان، و یا تلاش برای اینکه به یک انسان خوب تبدیل شویم، ما را مسیحی نمی کند. روزی مبشّری در موعظه اش گفت: "همانطور که وارد شدن به گاراژباعث نمی شود که ما به اتومبیل تبدیل شویم، وارد کلیسا شدن نیز کسی را مسیحی نمی کند." عضو بودن در یک کلیسا، شرکت مرتب در جلسات کلیسائی، و یا وقف دارائی برای پیشبرد خدمت کلیسا ـ هیچ کدام نمی تواند شما را مسیحی کند.

کتابمقدس تعلیم می دهد که اعمال خوب ما، ما را مقبول خدا نمی سازند. در تیطس 5:3 می خوانیم: "نه به سبب اعمالی که ما به عدالت کرده بودیم، بلکه محض رحمت خود ما را نجات داد به غسل توّلد تازه و تازگی که از روح القدس است." بنابراین، "مسیحی" شخصی است که از خدا دوباره متولد شده است (یوحنا 3:3 ؛ یوحنا 7:3 ؛ اول پطرس 23:1) و ایمان و اعتماد خود را بر عیسی مسیح نهاده است. افسسیان 8:2 به ما می گوید: "زیرا که محض فیض نجات یافته اید بوسیلۀ ایمان. و این از شما نیست، بلکه بخشش خداست." مسیحی واقعی کسی است که از گناهان خود توبه کرده، و ایمان خود را تنها بر عیسی مسیح نهاده است. ایمان مسیحی بر خود مسیح بنا می شود، نه بر مذهبی بودن و نه بر پیروی از امر و نهی های مذهبی.

مسیحی واقعی کسی است که اعتماد خود را بر شخص عیسی مسیح نهاده و به این حقیقت ایمان دارد که مسیح بر روی صلیب مُرد تا جریمۀ گناهان او را پرداخت نماید و پس از سه روز از مُردگان برخاست تا پیروزی خود را بر مرگ ثابت نماید، و به همۀ آنانی که به او ایمان آورند حیات جاودانی می بخشد. یوحنا 12:1 می گوید: "و اما به آن کسانی که او را قبول کردند قدرت داد تا فرزندان خدا گردند، یعنی به هر که به اسم او ایمان آورد." یک مسیحی واقعی شخصی است که زندگی جدید در مسیح به او عطا شده است؛ او قسمتی از خانوادۀ حقیقی خداست؛ او فرزند راستین خدا شده است. آنچه ثابت می کند شما یک مسیحی واقعی هستید عبارت است از: محبت نمودن دیگران و اطاعت از کلام خدا (اول یوحنا 4:2 ؛ اول یوحنا 10:2).
امین حکمت آرا

هفت گناه کشنده کدامند؟

 هفت گناه کشنده کدامند؟

 هفت گناه کشنده لیستی است که در زمان مسیحیان اولیه از آن استفاده می شد تا به پیروان مسیح دربارة سقوط انسان بعلت گناه تعلیم داده شود. تصور اشتباهی که از این هفت گناه کشنده در ذهنهاست این است که این گناهان از نظر خدا قابل بخشش نیستند. کتاب مقدس واضحا می گوید که تنها گناهی که خدا نمی بخشد ادامه در بی ایمانیست، چون اینکار تنها راه بخشش یعنی عیسی مسیح و مرگ نیابتی او را بر صلیب رد می کند.

آیا این عقیدة هفت گناه کشنده کتاب مقدسی است؟ بله و نه. امثال سلیمان 6 : 16-19 می گوید "شش چیز است که خداوند از آنها نفرت دارد. بلکه هفت چیز که نزد جان وی مکروه است 1) چشمان متکبر، 2) زبان دروغگو، 3) دستهایی که خون بیگناهرا می ریزد،4) دلیکه تدابیر فاسد را اختراع می کند، 5) پایهاییکه در زیانکاری تیزرو می باشند، 6) شاهد دروغگو که بکذب متکلم شود، 7) کسیکه در میان برادران نزاعها می پاشد. " بهر حال این لیست چیزی نیست که بیشتر مردم بعنوان هفت گناه کشنده می دانند.

براساس پاپ گریگوری بزرگ در قرن ششم، هفت گناه کشنده عبارتند از: غرور، حسادت، پرخوری، شهوت، عصبانیت، طمع، و بی توجهی بخصوص به امور روحانی. هر چند که نمی توان انکار کرد که اینها گناه هستند، اما در کتاب مقدس هیچوقت به آنها "هفت گناه کشنده" گفته نشده است. لیست سنتی هفت گناه کشنده راه خوبی است برای گروه بندی گناهان زیادی که در دنیا وجود دارند. تقریبا هر نوع گناهی می تواند زیر یکی از این گروهها جای داشته باشد. مهمتر اینکه، ما باید متوجه باشیم که این هفت گناه "کشنده تر" از بقیة گناهان نیستند. همة گناهان به مرگ می انجامند (رومیان 6: 23). خدا را شکر، که از طریق عیسی مسیح، همة گناهان ما، منجمله هفت گناه کشنده، می توانند بخشیده شوند (متی 26: 28، اعمال رسولان 10: 43، افسسیان 1: 7).
امین حکمت آرا

چهار اصل مَعنَوی کدامند؟ آیا این چهار اصل مسیحیت را میدانید? اگر هم میدونید باز هم بخونید .

چهار اصل مَعنَوی کدامند؟

 از طریق چهار اصول معنوی میتوان مژدۀ نجات را، که بواسطۀ ایمان به عیسی مسیح دریافت می شود، با دیگران در میان گذاشت. چهار اصول معنوی پیغام انجیل را به زبانی ساده در چهار نکته طبقه بندی می کند.

اصل اول: خدا شما را دوست دارد و برای زندگی شما نقشه ای عالی دارد. یوحنا 16:3 می فرماید: "زیرا خدا اینقدر جهان را محبت نمود که پسر یگانۀ خود را داد تا هر که بر او ایمان آورد هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد." عیسی مسیح دلیل آمدن خود را به این جهان در یوحنا 10:10 روشن می کند: "... من آمدم تا ایشان حیات یابند و آن را زیادتر حاصل نمایند." چه چیزی ما را از محبت خدا جدا کرده است؟ چه چیزی ما را از داشتن یک زندگی سرشار و پر برکت در مسیح محروم کرده است؟

اصل دوم: تمام آدمیان با گناه آلوده شده اند، و در نتیجه از خدا جدا می باشند. به همین دلیل است که ما قادر نیستیم نقشۀ عالی خدا را برای زندگی خود تشخیص بدهیم. رومیان 23:3 این حقیقت را تاکید می کند: "همه گناه کرده اند و از جلال خدا قاصر می باشند." رومیان 23:6 نتیجۀ گناه را معرفی می کند: "مُزد گناه مُوت است." خدا ما را آفرید تا با او مشارکت داشته باشیم، ولی گناهی که انسان به جهان آورد همۀ ما را از خدا جدا ساخت. گناه انسان رابطۀ او با خدا را قطع کرده است. پس راه حل چیست؟

اصل سوم: عیسی مسیح تنها راه حل خدا برای آمرزش گناه ماست. تنها از طریق عیسی مسیح است که ما میتوانیم آمُرزش گناهان و رابطه ای صحیح با خدا داشته باشیم. رومیان 8:5 می گوید: "اما خدا محبت خود را در این ظاهر نمود که هنگامی که هنوز ما گناهکار بودیم مسیح در راه ما مُرد." اول قرنتیان 3:15ـ4 ما را تعلیم می دهد که برای نجات یافتن احتیاج داریم حقیقتی را بدانیم و به آن ایمان آوریم. آن حقیقت این است: "... مسیح بر حسب کتب در راه گناهان ما مُرد، و در روز سوم بر حسب کتب برخاست." خود مسیح در انجیل یوحنا 6:14 مشخّص فرمود که او تنها راه نجات است: "من راه و راستی و حیات هستم. هیچکس جز بوسیلۀ من نزد پدر نمی آید." چگونه من می توانم این هدیۀ عالی، یعنی این نجات گرانبها، را دریافت کنم؟

اصل چهارم: ما باید به عیسی مسیح به عنوان نجات دهنده ایمان آوریم تا هدیۀ نجات را دریافت کنیم و نقشۀ عالی او را برای زندگی خود دریابیم. یوحنا 12:1 می فرماید: "اما به آن کسانی که او را قبول کردند قدرت داد تا فرزندان خدا گردند." اعمال 31:16 خیلی واضح به این مطلب اشاره می کند: "به خداوند عیسی ایمان آور که تو ... نجات خواهی یافت." نجات ما محض فیض، تنها بوسیلۀ ایمان، و فقط از طریق عیسی مسیح مُیَسّر خواهد بود.

اگر مایل هستید عیسی مسیح را به عنوان نجات دهندۀ خود بپذیرید، میتوانید از این نمونۀ دعا استفاده کنید. ولی این حقیقت را همیشه بیاد داشته باشید که گفتن و یا تکرار این دعا (و یا هر دعای دیگر) باعث نجات شما نمیشود. نجات واقعی تنها با اعتماد قلبی به عیسی مسیح، که بر صلیب گناهان ما را آمرزید، دریافت میشود. این دعا راه ساده ای است برای ابراز ایمان و قدردانی شما از خدائی که راه نجات را برای شما تدارک دید. "خداوندا، می دانم که به ضّد تو گناه کرده ام و مستحق مجازات می باشم. اما می دانم که عیسی مسیح، مجازاتی را که من شایستۀ آن بودم بر خود گرفت تا من بتوانم بوسیلۀ ایمان به او آمرزیده شوم. از گناه خود توبه میکنم و برای نجات فقط به تو اعتماد میکنم. تو را شکر می کنم که محض فیض عجیب خود گناهانم را بخشیده و به من حیات جاودانی داده ای. آمین."
امین حکمت آرا

افسسیان باب ۲ ۸ زیرا که‌ محض‌ فیض‌ نجات‌ یافته‌اید، بوسیله‌ ایمان‌ و این‌ از شما نیست‌ بلکه‌ بخشش‌ خداست‌،

 افسسیان   باب ۲

 ۸ زیرا که‌ محض‌ فیض‌ نجات‌ یافته‌اید، بوسیله‌ ایمان‌ و این‌ از شما نیست‌ بلکه‌ بخشش‌ خداست‌، 

یوحنا باب ۱ ۱۸ خدا را هرگز کسی‌ ندیده‌ است‌؛ پسر یگانه‌ای‌ که‌ در آغوش‌ پدر است‌، همان‌ او را ظاهر کرد.

 یوحنا   باب ۱

 18خدا را هرگز کسی‌ ندیده‌ است‌؛ پسر یگانه‌ای‌ که‌ در آغوش‌ پدر است‌، همان‌ او را ظاهر کرد. 

متی باب ۷ سوال کنید... ۷ « سؤال‌ كنید كه‌ به‌ شما داده‌ خواهد شد؛ بطلبید كه‌ خواهید یافت‌؛ بكوبید كه‌ برای‌ شما باز كرده‌ خواهد شد.

متی باب ۷
سوال کنید...
۷ « سؤال‌ كنید كه‌ به‌ شما داده‌ خواهد شد؛ بطلبید كه‌ خواهید یافت‌؛ بكوبید كه‌ برای‌ شما باز كرده‌ خواهد شد.

به اسم عیسی مسیح دعا کنیم یعنی چه؟

  به اسم عیسی مسیح دعا کنیم یعنی چه؟

 دعا به اسم عیسی مسیح در انجیل یوحنا 14 : 13-14، گفته شده است "و هر چیزی را که به اسم من سوال کنید بجا خواهم آورد تا پدر در پسر جلال یابد. اگر چیزی به اسم من طلب کنید من آنرا بجا خواهم آورد." بعضی این آیه را اشتباه برداشت می کنند و فکر می کنند گفتن "به اسم عیسی مسیح" در آخر دعا باعث می شود که خدا همیشه هر چه از او بخواهیم به ما بدهد. در واقع با این فکر به "به اسم عیسی مسیح" بعنوان یک فرمول سحرآمیز نگاه می کنند. این برخلاف کلام خداست.

دعا در نام عیسی مسیح یعنی دعا با اقتدار و درخواست از پدر که در مورد دعای ما عمل کند، چون ما به اسم پسرش عیسی مسیح آمده ایم. دعا به اسم عیسی مسیح همان معنی را می دهد که دعای بر طبق ارادة خدا، "و اینست آن دلیری که نزد وی داریم که هر چه بر حسب ارادة او سوال نماییم ما را می شنود. و اگر دانیم که هر چه سوال می کنیم ما را می شنود، پس می دانیم که آنچه از او در خواست کنیم می یابیم" (1 یوحنا 5 : 14-15). دعا در نام عیسی مسیح دعایی است که برای جلال نام او کرده می شود.

گفتن "به نام عیسی مسیح" در آخر دعا یک فرمول سحر آمیز نیست. اگر آنچه ما می خواهیم برای جلال نام خدا و طبق ارادة او نباشد، گفتن "به نام عیسی مسیح" بی معنی است. آنچه مهم است دعای خالصانه ایست که به نام عیسی مسیح و برای جلال نام او باشد، نه اینکه لغات مخصوصی را در آخر دعا بگوییم. کلمات نیستند که که در دعا مهمند، بلکه مقصود پشت دعا. دعا برای چیزهایی که در اتحاد با ارادة خدا هستند اساس دعایی است که به نام عیسی مسیح کرده می شود.
امین حکمت آرا

غلاطیان باب ۵ ۲۲ لیکن‌ ثمره‌ روح‌، محبت‌ و خوشی و سلامتی و حلم‌ و مهربانی و نیکویی و ایمان‌ و تواضع‌ و پرهیزکاری است‌،

غلاطیان   باب ۵

 ۲۲ لیکن‌ ثمره‌ روح‌، محبت‌ و خوشی و سلامتی و حلم‌ و مهربانی و نیکویی و ایمان‌ و تواضع‌ و پرهیزکاری است‌، 

تعمید روح القدس چیست؟

 تعمید روح القدس چیست؟

 تعمید روح القدس را می توانیم اینطور توضیح بدهیم که کار روح القدس است در وقت نجات که باعث اتحاد ایمانداران با مسیح و با ایمانداران دیگر در بدن مسیح می شود. در کتاب مقدس اول قرنتیان 12 : 12-13 مرکز بحث در مورد تعمید روح القدس است: "زیرا چنانکه بدن یکیست و اعضای متعدد دارد و تمامی اعضای بدن اگر چه بسیار است یکتن می باشد همچنین مسیح نیز می باشد. زیرا که جمیع ما بیکروح در یک بدن تعمید یافتیم خواه یهود خواه یونانی خواه غلام خواه آزاد و همه از یک روح نوشانیده شدیم" (1 قرنتیان 12: 13). در حالیکه رومیان 6 : 1-4 هر چند به روح خدا اشاره نمی کند، اما موقعیت ایماندار را قبل از ایمان به خدا به زبانی مشابه اول قرنتیان توضیح می دهد: "پس چه گوییم؟ آیا در گناه بمانیم تا فیض افزون گردد؟ حاشا! مایانیکه از گناه مردیم چگونه دیگر در آن زیست کنیم؟ آیا نمی دانید که جمیع ما که در مسیح عیسی تعمید یافتیم در موت او تعمید یافتیم؟ پس چونکه در موت او تعمید یافتیم با او دفن شدیم تا آنکه بهمین قسمیکه مسیح بجلال پدر از مردگان بر خاست ما نیز در تازگی حیات رفتار نماییم."

حقایق زیر برای درک واقعی تعمید روح لازمند. اول، 1 قرنتیان 12: 13 واضحا می گوید که همه تعمید یافته اند، درست مثل اینکه همه از یک روح نوشانیده شده اند (سکونت روح القدس). دوم، در هیچ جای کتاب مقدس، به ایمانداران گفته نشده که با و یا در روح تعمید بگیرید و یا اینکه تعمید در روح القدس را بطلبید. این نشان می دهد که همة ایمانداران این تجربه را داشته اند. سوم، افسسیان 4 : 5 بنظر می آید اشاره به تعمید روح القدس است. اگر اینطور باشد، تعمید در روح برای همة ایمانداران است، درست مثل "یک ایمان" و "یک پدر".در نتیجه، تعمید روح القدس دو چیز انجام می دهد، 1) ما را به بدن مسیح وصل می کند، و 2) شریک در مصلوب شدن مسیح را واقعی می کند. در بدن او بودن یعنی با او در زندگی جدید قیام کردن (رومیان 6 : 4). ما باید از عطایای روحانی خود استفاده کنیم تا بدن بطور صحیح و مرتب همانطور که در 1 قرنتیان 12 : 13 می گوید کار کند. تعمید روح بعنوان پایة اتحاد کلیساست همانطور که در افسسیان 4 : 5 گفته شده است. از طریق تعمید روح القدس با مسیح در مرگ، دفن شدن، و قیامش شریک می شویم و این پایة جدایی ما از قدرت گناه را بنا می کند تا بتوانیم در زندگی جدید ادامه دهیم. (رومیان 6 : 1-10 و کولسیان 2 : 12). 

امین حکمت آرا