عیسی ، روی به شاگردانش کرده، فرمود: «خوشحال باشید چون شما را فحش گویند و جفا رسانند و به خاطر من هرسخن بدی برشما کاذبانه گویند.» اگر بخاطر مسیح در زحمت باشیم، برکت خواهیم یافت.
همۀ پیروان مسیح باید برای تحمل اهانت، تهمت و جفا آماده باشند. اما وقتی این مصائب شروع شد، ایماندار چه باید بکند؟ او باید خوشحال باشد و شادی نماید (اعمال ۵: ۴۰ و ۴۱ مشاهده شود). ما نیز از همراهان انبیای عهد عتیق که متحمل جفا شدند، شمرده خواهیم شد (دوم تواریخ ۳۶: ۱۵ و ۱۶). ما افتخار این را خواهیم داشت که در رنجهای مسیح سهیم باشیم (فیلیپیان ۳: ۱۰).
هنگامی که کسی به ما بی احترامی میکند، معمولاً چه میکنیم؟ خشمگین میشویم و با آن شخص مخالفت میورزیم و در صدد انتقام برمی آییم. اما عیسی میفرماید که نباید چنین کنیم.
بنابراین ممکن است خشم خود را در درون خود پنهان کنیم و باطن مان تلخ و خشمگین باقی بماند. اما عیسی این را نیز اشتباه میداند.
از آنجایی که خشم خطاست، سعی میکنیم که خشم خود را حتی از خود نیز پنهان نماییم. نتیجتاً دچار افسردگی، آزردگی و یأس میشویم. لیکن این نیز کاری است اشتباه. هنگامی که کسی به خاطر مسیح به ما بی حرمتی یا جفا کند، به گفتۀ عیسی تنها باید یک کارکرد و آن شادی است خوش باشید و شادی عطیم نمایید.
هیچکس به طور طبیعی به هنگام روی آوردن مشکلات، شادی نمیکند. تنها کسی که روحالقدس را در درون خود دارد، میتواند به هنگام جفا شادی نماید. شادی ثمرۀ روحالقدس است (غلاطیان ۵: ۲۲). خدا اجازه میدهد که بر ما جفا شود تا ایمان ما را آزمایش کرده، ببیند که آیا تحت هدایت روحالقدس هستیم یا نه (اول پطرس ۱: ۶ و۷). اگر با خشم یا افسردگی به جفا پاسخ دهیم، در این صورت پی میبریم که از روحالقدس پُر نیستیم.
هنگامی که انگور یا هر میوۀ دیگری را میفشریم، عصارۀ و یا شیرۀ آن بیرون میآید. هنگامی که ما در اثر جفا «تحت فشار» قرار میگیریم، چه نوع عصارهای از ما بیرون میزند؟ آیا عصارۀ تلخ خشم؟ یاعصارۀ شیرین شادی که ناشی از روحالقدس در درون ماست؟
چرا باید خوش باشیم و شادی عظیم نماییم؟ به خاطر اینکه اجر ما در آسمان عطیم است (آیۀ ۱۲). اجر ما چقدر عظیم است؟ آنقدر که قابل سنجش نیست. اجر ما خود ملکوت آسمان است (آیۀ ۱۰). اجر ما زندگی در آن ملکوت، دیدار خدا (آیۀ ۸)، فرزندان خدا بودن است (آیۀ ۹). پولس چنین نگاشت:زیرا یقین میدانم که دردهای زمان حاضر نسبت به آن جلالی که در ما ظاهر خواهد شد هیچ است (رومیان ۸: ۱۸). زیرا که این زحمت سبک ما که برای لحظهای است، بار جاودانی جلال را برای ما زیاده و زیاده پیدا میکند (دوم قرنتیان ۴: ۱۷).
خدا، پدر آسمانی ما، پُر از شفقت و عطوفت است و تمامی کسانی که به مسیح ایمان دارند، فرزندان او هستند. خدا میخواهد به ما اجر دهد. وی میخواهد که ما درجلالش سهیم باشیم خدا مجبور نیست به ما اجر دهد، اما او تصمیم گرفته است که بر طبق اراده اش چنین کند وی بخاطر محبتش نسبت به ما، به ما اجر میدهد.
ما فرزندان خدا هستیم و این وظیفۀ ماست که از پدرمان اطاعت کنیم. این وظیفۀ ماست که جزو افرادی باشیم که دراین هشت خوشا بحال توصیف شده اند اگر ما به واسطۀ روحالقدس این هشت کیفیت توصیف شده در آیههای ۳ تا ۱۰ را دارا باشیم، در آن صورت واقعاً برکت خواهیم یافت.
هنگامی که کسی به ما بی احترامی میکند، معمولاً چه میکنیم؟ خشمگین میشویم و با آن شخص مخالفت میورزیم و در صدد انتقام برمی آییم. اما عیسی میفرماید که نباید چنین کنیم.
بنابراین ممکن است خشم خود را در درون خود پنهان کنیم و باطن مان تلخ و خشمگین باقی بماند. اما عیسی این را نیز اشتباه میداند.
از آنجایی که خشم خطاست، سعی میکنیم که خشم خود را حتی از خود نیز پنهان نماییم. نتیجتاً دچار افسردگی، آزردگی و یأس میشویم. لیکن این نیز کاری است اشتباه. هنگامی که کسی به خاطر مسیح به ما بی حرمتی یا جفا کند، به گفتۀ عیسی تنها باید یک کارکرد و آن شادی است خوش باشید و شادی عطیم نمایید.
هیچکس به طور طبیعی به هنگام روی آوردن مشکلات، شادی نمیکند. تنها کسی که روحالقدس را در درون خود دارد، میتواند به هنگام جفا شادی نماید. شادی ثمرۀ روحالقدس است (غلاطیان ۵: ۲۲). خدا اجازه میدهد که بر ما جفا شود تا ایمان ما را آزمایش کرده، ببیند که آیا تحت هدایت روحالقدس هستیم یا نه (اول پطرس ۱: ۶ و۷). اگر با خشم یا افسردگی به جفا پاسخ دهیم، در این صورت پی میبریم که از روحالقدس پُر نیستیم.
هنگامی که انگور یا هر میوۀ دیگری را میفشریم، عصارۀ و یا شیرۀ آن بیرون میآید. هنگامی که ما در اثر جفا «تحت فشار» قرار میگیریم، چه نوع عصارهای از ما بیرون میزند؟ آیا عصارۀ تلخ خشم؟ یاعصارۀ شیرین شادی که ناشی از روحالقدس در درون ماست؟
چرا باید خوش باشیم و شادی عظیم نماییم؟ به خاطر اینکه اجر ما در آسمان عطیم است (آیۀ ۱۲). اجر ما چقدر عظیم است؟ آنقدر که قابل سنجش نیست. اجر ما خود ملکوت آسمان است (آیۀ ۱۰). اجر ما زندگی در آن ملکوت، دیدار خدا (آیۀ ۸)، فرزندان خدا بودن است (آیۀ ۹). پولس چنین نگاشت:زیرا یقین میدانم که دردهای زمان حاضر نسبت به آن جلالی که در ما ظاهر خواهد شد هیچ است (رومیان ۸: ۱۸). زیرا که این زحمت سبک ما که برای لحظهای است، بار جاودانی جلال را برای ما زیاده و زیاده پیدا میکند (دوم قرنتیان ۴: ۱۷).
خدا، پدر آسمانی ما، پُر از شفقت و عطوفت است و تمامی کسانی که به مسیح ایمان دارند، فرزندان او هستند. خدا میخواهد به ما اجر دهد. وی میخواهد که ما درجلالش سهیم باشیم خدا مجبور نیست به ما اجر دهد، اما او تصمیم گرفته است که بر طبق اراده اش چنین کند وی بخاطر محبتش نسبت به ما، به ما اجر میدهد.
ما فرزندان خدا هستیم و این وظیفۀ ماست که از پدرمان اطاعت کنیم. این وظیفۀ ماست که جزو افرادی باشیم که دراین هشت خوشا بحال توصیف شده اند اگر ما به واسطۀ روحالقدس این هشت کیفیت توصیف شده در آیههای ۳ تا ۱۰ را دارا باشیم، در آن صورت واقعاً برکت خواهیم یافت.
امین حکمت آرا
No comments:
Post a Comment