آیا تحمّل دارید؟

آیا تحمّل دارید؟

مطمعناً شما هم متوجه شده‌اید که اشخاصی که با تند‌خوئی می‌خواهند حقانیت خود را به مسند بنشانند، هم اعتبارِ خود را از دست‌داده،‌ هم از داشتنِ احترام لازم  محروم هستند. بسیار آزار دهنده است وقتی با کسانی برخورد می‌کنیم که بیش از حد مدعی و عجول هستند. این نوع اشخاص با طرزِ رفتارِ خود دنیوی بودن خود را اعلام می‌کنند، و نه مؤثر هستند و نه قابلِ پذیرش. برعکس کسانی که صبورانه، بدون خشم و حتی بدون قضاوتِ عجولانه رفتار می‌نمایند بسیار موردِ احترام می‌باشند. آنها بدنبالِ بدست‌آوردنِ شهرتِ آنچنانی نیستند و احترام را طلب نمی‌کنند، چون درک کرده‌اند که نهایتا احترام با طلب‌نمودن بدست نمی‌آید، بلکه احترام را به خاطر شخصیتی که ساخته‌ایم کسب می‌کنیم. ممکن است که شخصی بحثی را برنده نشود ولی احترام را کسب نمایند. دیگران چنین شخصی را موردِ تحسین قرار داده، متوجه فرق او با بقیه  می‌شوند. چه باعث می‌شود که شخص چنین رفتاری داشته باشد؟ در واقع فقط کسانی می‌توانند پیوسته و صادقانه چنین رفتاری را بصورت شخصیتی داشته باشند که روحِ مقدسِ خدا در آنها حضور داشته باشد. خود خداوندْ عیسی مسیح با اینکه می‌توانست این دنیا را برای خود کسب نماید، منتظر ماند. او که می‌توانست فوجِ آسمانی را به کمک بطلبد، منتظر ماند. او برای انجامِ‌ مأموریتِ خود حاضر شد همة جفاها را متحمّل شود تا پاداشِ عظیم خود را دریافت نماید. در این باره کلامِ خدا می‌فرماید: «۲ به عیسی كه ایمان ما را به وجود آورده و آن را كامل می‌گرداند، چشم بدوزیم. چون او به‌خاطر شادی‌ای كه در انتظارش بود، متحمّل صلیب شد و به رسوائی مردن بر روی صلیب اهمیّت نداد و بر دست راست تخت الهی نشسته است.«(عبرانیان ۲:۱۲) آیا شما هم به این اصل مهم پی برده‌اید که احتیاج نیست همیشه  ما حرفِ آخر را بزنیم و همیشه از خود دفاع نمائيم، بخصوص وقتی که در خاتمه حقانیتِ موقعیتِ ما ثابت خواهد شد؟ شما هم می‌توانید با داشتنِ هدیة روحِ‌ مقدسِ خدا از عیسی مسیح، از چنین توانائي‌ای بهره‌مند شوید. باشد تا شما دوست عزیز با ایمان قلبی به عیسی مسیح خداوند از قدرتِ الهی برای ازخودگذشتگی و تحمّلِ الهی در موقعیت‌هائي که نیاز است برخوردار شوید.