برای چه شکرگزار هستید؟
یک واژه زیبایی که گاه گدار در دوران بزرگ‌شدنم در ایران بخصوص بعد از صرفِ غذا می‌شنیدم «خدا را شکر» بود. در آن دوران همیشه برایم جای سوال بود که چرا و برای چه باید از خدا شکر نمود.
بعد از تحصیلاتِ دانشگاهی و مشغول کار شدن تا زمانی که به عیسی مسیح ایمان آوردم به خاطر نمی‌آورم که برای موردی از خدا شکرگزاری کرده باشم. اینطور بنظر می‌آمد که هر آنچه هستم و دارم حق من است. اغلب هم که با عزیزان ایرانی هستم، بندرت می‌شنوم که ناخودآگاه از خدا شکرگزاری نمایند. بیشتر در مقابل شنیدن «خدا را شکر» ، آنها هم زیر لب می‌گویند «خدا را شکر.»
بعد از اینکه به عیسی مسیح به عنوان نجات‌دهنده و خداوند خودم ایمان آوردم، در ضمن خواندن کلام خدا به آیات زیادی برخوردم که اراده و خواست خدا برای من این است که شکرگزار باشم. برای نمونه «۱۸برای هر چه پیش می‌آید خدا را شکر کنید. زیرا خدا در مسیح عیسی از شما همین انتظار را دارد.(اول تسالونیکیان ۱۸:۵)
ممکن است شما بپرسید: «برای هر چه پیش آید؟» چطور این امکان پذیر است؟
حالا که به مسیح ایمان آورده‌ام متوجه این وعدة خدا در کلامش شده‌ام: «۲۸ما می‌دانیم همه چیز برای خیریّت آنانی كه خدا را دوست دارند و به حسب ارادة او خوانده شده‌اند، با هم در كارند.» (رومیان ۲۸:۸)
حال چون به حسبِ ارادة او خوانده شده‌ام و همة چیز برای خیریّت من در کار است، این کافی نیست که برای آنچه خدا به من عطا نموده شکرگزار باشم، بلکه آگاهی از برکاتِ خدا در زندگیم برای این است که باعث برکتِ دیگران شوم. شاید فکر کنیم که موقعیت خوب ما لطف خدا در مورد ما و بی‌توجهی او نسبت به دیگران است. این طرزِ فکر مشکلِ بیشتر روحانیونِ دوران زندگی زمینی عیسی مسیح و دوران حاضر است. آیا فقط برای آنچه داریم و هستیم شکرگزاریم، یا واقعا ازخدا شکرگزاریم؟ چه خواهد شد اگر خدا برکاتِ خود را از ما بگیرد، آیا هنوز هم او را دوست خواهیم داشت؟ اگر نه، ما فقط او را وسیله‌ائي برای خواسته‌های خود می‌شناسیم.
باشد که شما دوست عزیز با ایمانِ قلبی به عیسی مسیح به ارادة خدا در زندگی خود پی ببرید و از صمیمِ قلبِ شکرگزار خدا باشید.
در محبت و خدمت مسیح
بعد از تحصیلاتِ دانشگاهی و مشغول کار شدن تا زمانی که به عیسی مسیح ایمان آوردم به خاطر نمی‌آورم که برای موردی از خدا شکرگزاری کرده باشم. اینطور بنظر می‌آمد که هر آنچه هستم و دارم حق من است. اغلب هم که با عزیزان ایرانی هستم، بندرت می‌شنوم که ناخودآگاه از خدا شکرگزاری نمایند. بیشتر در مقابل شنیدن «خدا را شکر» ، آنها هم زیر لب می‌گویند «خدا را شکر.»
بعد از اینکه به عیسی مسیح به عنوان نجات‌دهنده و خداوند خودم ایمان آوردم، در ضمن خواندن کلام خدا به آیات زیادی برخوردم که اراده و خواست خدا برای من این است که شکرگزار باشم. برای نمونه «۱۸برای هر چه پیش می‌آید خدا را شکر کنید. زیرا خدا در مسیح عیسی از شما همین انتظار را دارد.(اول تسالونیکیان ۱۸:۵)
ممکن است شما بپرسید: «برای هر چه پیش آید؟» چطور این امکان پذیر است؟
حالا که به مسیح ایمان آورده‌ام متوجه این وعدة خدا در کلامش شده‌ام: «۲۸ما می‌دانیم همه چیز برای خیریّت آنانی كه خدا را دوست دارند و به حسب ارادة او خوانده شده‌اند، با هم در كارند.» (رومیان ۲۸:۸)
حال چون به حسبِ ارادة او خوانده شده‌ام و همة چیز برای خیریّت من در کار است، این کافی نیست که برای آنچه خدا به من عطا نموده شکرگزار باشم، بلکه آگاهی از برکاتِ خدا در زندگیم برای این است که باعث برکتِ دیگران شوم. شاید فکر کنیم که موقعیت خوب ما لطف خدا در مورد ما و بی‌توجهی او نسبت به دیگران است. این طرزِ فکر مشکلِ بیشتر روحانیونِ دوران زندگی زمینی عیسی مسیح و دوران حاضر است. آیا فقط برای آنچه داریم و هستیم شکرگزاریم، یا واقعا ازخدا شکرگزاریم؟ چه خواهد شد اگر خدا برکاتِ خود را از ما بگیرد، آیا هنوز هم او را دوست خواهیم داشت؟ اگر نه، ما فقط او را وسیله‌ائي برای خواسته‌های خود می‌شناسیم.
باشد که شما دوست عزیز با ایمانِ قلبی به عیسی مسیح به ارادة خدا در زندگی خود پی ببرید و از صمیمِ قلبِ شکرگزار خدا باشید.
در محبت و خدمت مسیح
No comments:
Post a Comment